Wijs of dwaas, dwaas of wijs? – Niemand heeft het monopolie op de waarheid
- info9110892
- 6 dec 2021
- 3 minuten om te lezen
Wat is wijs en wat is dwaas?
Wie is wijs en wie is dwaas?
De wijze en de dwaas worstelt, wikt, weegt, twijfelt en bovenal verwondert hij zich hoe het wijze en het dwaze polariseren en elkaar gaan overlappen. Elke partij werpt zich op als de wijze, claimt het monopolie op de waarheid en verklaart ieder ander tot een dwaas.
Is bloggen nu wijs of dwaas of allebei, wetende dat een oordeel over de ander snel is geveld, dat weinigen nog voorbij hun eigen oordeel lezen, luisteren, kijken of schrijven en dat velen, ook deze wijze en dwaas en ook de media, de beoogde objectiviteit (die overigens toch al een illusie is) loslaten en steeds vaker expliciet en impliciet oordelen.
Als je ervan uitgaat dat een ieder vrijmoedig moet kunnen spreken en mag verwachten dat er openhartig geluisterd wordt, zijn er dan grenzen aan wat je kunt zeggen en wat je wilt en/of kunt horen en kun je de ander dan verbieden iets te zeggen wat je niet bevalt of moet je hoe dan ook in gesprek blijven met elkaar om te delen wat de uitspraken van de ander met je doen in de hoop en verwachting dat je met het uitwisselen van standpunten je in elkaars ideeën, angsten en gevoelens kunt verplaatsen.
Dat kan alleen als je op basis van gelijkwaardigheid het contact zoekt, ook met de in jouw ogen complotdenkers en dwarsdenkers. Nodig hen uit en laat je uitnodigen en ga het gesprek aan en verken elkaars denkbeelden. Volgens socioloog Jaron Harambam is dat de enige manier, omdat je alleen door uitwisseling van ideeën meer komt te weten en je als mens en ook als samenleving groeit.
Antropoloog Jitske Kamer roept ons op “het vreemde te doorvoelen, zonder je eigen mening er steeds doorheen te denderen”, om voorbij je oordeel te lezen en te luisteren.
Als elke stem telt en je streeft naar diversiteit en inclusie dan stoot hij, die zich wijs vindt, de dwaze niet weg, maar doet hij ultieme pogingen om in gesprek te blijven, want, zoals gezegd: niemand heeft het monopolie op de waarheid.
Dat moet je wel kunnen.
Waar trek je de grens en trek je die überhaupt of moet je “stoer zijn” en zeggen dat genoeg genoeg is – is dat stoer? – en doe je deur dicht voor al die dwazen en idioten die jij dwaas vindt en ze zo uitsluit, waardoor ze nog harder gaan terugvechten.
Wat zeg je wel of niet als politicus in de plenaire zaal van de Tweede Kamer hoe beoordeel je relschoppers, pubers, ongevaccineerden, gevaccineerden en allerlei groepen met meningen die met de jouwe overeenkomen of juist niet overeenkomen met hoe jij de wereld om je heen ziet.
Wat mag je zeggen? Mag je bijvoorbeeld begrip hebben voor mensen die gefrustreerd zijn over beperkingen, die boos zijn en figuurlijk en letterlijk overal tegen aan schoppen. Is dat alleen maar dwaas gedrag? Of is het wijs?
Wat is waar en wat niet? Wie is “echt” en wie niet? Wat is wijs en wat is dwaas?
Deze wijze en dwaas kijkt, leest, luistert en schrijft, hopelijk, voorbij zijn eigen oordeel – hij probeert het in ieder geval – en registreert en verwondert zich hoe we vooral over elkaar heen buitelen, polariseren en elkaar kwijtraken en dat, zo weet deze wijze en dwaas zeker, is dwaas.
dewijzeendedwaas.blog – 6 december 2021
Opmerkingen