dewijzeendedwaas
"The fool doth think he is wise, but the wise man knows himself to be a fool"
William Shakespeare
Schatplichtig ben ik aan velen, oorspronkelijke denkers, die ik zeer waardeer.
Alleen in nevenstaand blok verwijs ik naar Jitske Kramer, Frank Weijers, Freek de Jonge en Jaron Harambam en in veel andere blogs zal ik ook gebruik maken van hen die iets veel mooier kunnen verwoorden dan ik.
Oneliners en citaten inspireren mij tot het ordenen en verwoorden van mijn eigen gedachten en ervaringen en zullen vaak de basis vormen voor mijn blogs.
Daarnaast ben ik gefascineerd door tegenstellingen en het overbruggen van tegenstellingen. Juist vanuit sterke (gevoelde) tegenstellingen komen de mooiste oplossingen voort.
​
De titel van het blog komt voort uit het beeld dat elke afgestudeerde anglist kent uit de werken van William Shakespeare: the wise fool. Het beeld van de wijze dwaas en de dwaze wijze vormt de rode draad in dit blog, omdat het de gevoelde tegenstellingen – toon mij de mens die alle kennis heeft – van wijsheid en dwaasheid verenigt.
​
Overigens maakt het beeld van de wijze en de dwaas zoals Shakespeare presenteerde deel uit van een lange traditie die terug zal komen in meerdere blogs.
Een eigen blog. Wijs of dwaas of allebei?
Je ervaringen delen betekent dat iedereen er een oordeel over kan en gaat vellen. Hoe verwoord je je gedachten zonder anderen pijn te doen? Dat is de voornaamste reden waarom ik zo lang heb gewacht voordat ik dit blog begon.
​
Woorden worden gewogen en wat voor de één een onschuldige uitspraak is, is voor de ander de meest pijnlijke opmerking die iemand kan maken. In onze tijd kan het dan “zomaar los gaan” (op sociale media) en moet je je verdedigen voor iets dat je niet zo had bedoeld.
​
Je ervaringen delen betekent dat iedereen er een oordeel over kan en gaat vellen. Hoe verwoord je je gedachten zonder anderen pijn te doen? Woorden worden gewogen en wat voor de één een onschuldige uitspraak is, is voor de ander de meest pijnlijke opmerking die iemand kan maken en dan kan het “zomaar los gaan” (op sociale media) en moet je je verdedigen voor iets dat je niet zo had bedoeld.
​
“Het is niet wat je zegt, maar hoe het geïnterpreteerd wordt”, zei Freek de Jonge ooit eens. Onze perspectieven verschillen en dat is waardevol, want juist vanuit die verschillende perspectieven kunnen we samen de oplossingen verzinnen voor problemen en vraagstukken of elkaar verder helpen in het begrijpen van elkaar en onszelf.
​
Daartoe moeten we vrijmoedig durven spreken en openhartig luisteren, zoals Frank Weijers het noemt. Het betekent dat je alles moet (kunnen) zeggen wat je wilt en ook alles moet (kunnen) horen, ook als het je niet bevalt. Dat kan alleen als je op basis van gelijkwaardigheid het contact zoekt, ook met de complotdenkers en dwarsdenkers. Ga daarom het gesprek aan en verken elkaars denkbeelden, zoals Jaron Harambam adviseert. Alleen door uitwisseling van ideeën groei je als mens en samenleving en kom je meer te weten. Niemand heeft het monopolie op de waarheid.
​
Jitske Kramer roept ons op om antropologisch te leren kijken door “het vreemde te proberen te doorvoelen, zonder je eigen mening er steeds door hen te denderen”; om voorbij ons oordeel te lezen en te luisteren. Dat probeer ik voor te leven en dat hoop ik hier ook terug te zien in de reacties.
​
Stel liever een vraag “vanuit de verwondering” dan dat je een oordeel geeft, want dwaas en wijs is relatief. Een oordeel zegt namelijk meestal niets over de ander, maar alles over jezelf. Je ziet de wereld niet zoals die is, maar zoals jij bent.
Laten we elkaar hier ontmoeten, vanuit respect en oprechte belangstelling, vanuit de “waarde van de ontmoeting”, want ontmoeten geeft verbinding.
​
Een waardevolle ontmoeting gewenst,
​
Uw wijze en uw dwaas
​